Nowy spektakl Radomira Bachara - intymny portret męskości w Przypowieści o krojeniu cebuli

W Opolu pojawia się spektakl, który nie boi się mówić o tym, co zwykle ukrywamy. Twórca łączy ruch i słowo, by pokazać człowieka rozdartego między oczekiwaniem a prawdziwym uczuciem. To krótka, ale gęsta od emocji forma teatralna, która może zmusić do myślenia i rozmowy. Dla widzów to propozycja bliska i konkretna - bezpłatna i wyraźnie osobista.

• Przypowieść o krojeniu cebuli - spektakl o męskości między oczekiwaniem a prawdą
• Opole wspiera twórców - kto stoi za finansowaniem i jak wejść na spektakl
• Muzyka i forma - elementy, które budują nastrój przedstawienia

Przypowieść o krojeniu cebuli - spektakl o męskości między oczekiwaniem a prawdą

Spektakl traktuje o mężczyźnie żyjącym w deficycie obrazu siebie - nie braku uczuć, lecz brakach informacji o tym, jaki ma być. Bohater wychowywał się w sprzecznych sygnałach – od innych mężczyzn, którzy sami nie mieli wzoru, i od kobiet próbujących zbudować obraz męskości, który im odpowiadał. Ta wewnętrzna rozbieżność tworzy głos, który nieustannie przypomina, że „tak trzeba” – to właśnie napięcie jest osią przedstawienia.

Reżyserię, koncepcję, choreografię i wykonanie przygotował Radomir Bachar. Na scenie łączy się ruch z mówionym słowem, co tworzy kameralny, intymny portret współczesnego człowieka szukającego autentyczności – między tym, co wypada, a tym, co naprawdę czuje. Tytuł spektaklu funkcjonuje tu metaforycznie: przy krojeniu cebuli można płakać bez wstydu, znaleźć zasłonę i pozwolenie, by emocje wypłynęły na powierzchnię.

Opole wspiera twórców - kto stoi za finansowaniem i jak wejść na spektakl

Spektakl powstał dzięki stypendiom - otrzymał wsparcie ze stypendium Marszałkowskie Talenty Marszałka Województwa Szymona Ogłazy oraz ze stypendium Stolicy Polskiej Piosenki Prezydenta Miasta Arkadiusza Wiśniewskiego. Dzięki temu pokaz dostępny jest dla widzów bezpłatnie - Wstęp bezpłatny.

To przykład projektu, który w skondensowanej formie pozwala artystom realizować osobiste pomysły, a publiczności - zobaczyć eksperymenty łączące różne środki wyrazu. Finansowanie z obu źródeł nadało przedsięwzięciu lokalny wymiar wspierania talentów i poszukiwania nowych form narracji scenicznej.

Muzyka i forma - elementy, które budują nastrój przedstawienia

Spektakl trwa 40 minut i operuje subtelnymi środkami: ruch, słowo i warstwa dźwiękowa tworzą całość. W partyturze wykorzystano kompozycje Marcelego Gleń, muzykę etniczną inspirowaną tradycjami rdzennych kultur Ameryki oraz utwór “A Tired Ghost” - autorstwa Amos Roddy - użyty za zgodą Raw Fury, wyłącznie na potrzeby projektu. Ta mieszanka brzmień wzmacnia atmosferę i potęguje poczucie uniwersalności opowiadanej historii.

Sceniczna oszczędność i skupienie na ciele pozwalają widzowi wejść w intymność doświadczenia bez zbędnego komentarza. Forma zachęca do refleksji nad tym, jakie wzorce odziedziczyliśmy i jak wpływają one na to, kim jesteśmy.

Widzowie z Opola dostają propozycję krótkiego, densywnowego spotkania ze sztuką, które nie wymaga dużego zaangażowania czasowego, a zostawia pole do rozmowy i przemyśleń po spektaklu. To dobra okazja, by sprawdzić, jak współczesne teatry krótkiej formy mówią o sprawach, które dotyczą codziennego życia.

na podstawie: UM Opole.